4.12.2010 CNR Engelsiz Yaşam Fuarı İzlenimleri

Sanırım tasarımsal çalışmalar bir yerden sonra erişilebilirlik için yeteli olmayacak. Aksaray metrosu, Söğütliçeşme metrobüs inişindeki rampa eksikliği veya kısıtlı güzergahlarda bulunanan erişilebilir otobüsler... Hepsi değiştirilmeye çalışılan toplumsal veya bireysel algıların kırılma çabası aslında. Hepsi birer sembolik makine parçaları.
Kanunlar ile başlıyorsunuz işe kolları sıvayıp. Sonra vaadler, vaadler... Dilekçeler, tebrikler, minnettarlıklar, alınganlıklar, azimler... Amaç ne peki? Gerçekten bir kitleye hizmet vermek mi? Yoksa eylembilimcilik yapıp, işi yapılıyormuş gibi gösterme mahareti mi?
Yaptıklarımızı sergilemeye çalışmak yerine birilerinin ihtiyaçlarına cevap vermek ile başlayalım işe. Birisi bize engelsiz ulaşım için dilekçe başvurusunda bulunduğunda fotoğraf karelerine sığdırmaya çalışmayalım şikayetlerini!
Rampa talebinde bulunuyorsunuz, o gün kullandığınız toplu taşıma aracının şöförü hafızalarınızda kolay silinmeyecek tepkilerde bulunuyor size. Çözüm önerisi sunuyor, bakın yapılabilecek bir şeyler var aslında diyorsunuz, tamam hadi bu anı ölümsüzleştirelim abi siteye koymamız lazım tepkileriyle karşılaşıyorsunuz.
Tek engelimiz bedenimiz değil, erişilebilirlik sorunumuz ulaşımdan ibaret değil!

Birleşmiş Milletler Genel Sekreterinin 3 Aralık Mesajı

Uluslararası  Engelliler Günü’nün bu yılki teması “Sözümüzü tutmak: Milenyum Gelişim Amaçları içerisinde engelliliğin bilinçledirilmesi”

Dünya liderleriyle Eylül ayında yapılan MDG zirvesindeki tahahüttlerden birisi de engellilerin yaşamlarını iyileştirmekti.

Bu çok çeşitli grup aile, arkadaş ve komşularımızı gibi bize yakın kişileri de barındırır.Gerçekten fiziksel, zihinsel, duyusal engeller son derece yaygındır ve dünya nüfusunun yaklaşık %10’unu etkilemektedir.

Engelliliğin ayrıca fakirlikle yüksek bir ilişkisi vardır. Engelli insanların kabaca yüzde 20 si gelişmekte olan ülkelerde fakirlik içinde yaşaması bu durumu açıklamaktadır. Dünyada yüksek oranda işsizlik ve sıklıkla yetersiz eğitim ve sağlık hizmetlerinden müzdaripler. Bir çok toplumda en basit hüküm bile yok ve engelliler yaşamlarını izolasyon içinde toplumlarından kopuk tamamlıyor.

Bu sorunlara rağmen engelliler büyük cesaret ve direnç göstermektedirler. Fakat en yüksek insani başarılardan bile ilham alırken, bu başarılar, çaresiz koşullarda, hakların, imtiyazların, mevcut vatandaşlık fırsatlarının eksikliği içinde yaşayanlarının güçlüklerini görmemizi engellememelidir.

Hükümetlerin engellileri desteklemekten fazlasını yapmaları gerekiyor. Bu durum, Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Konvensiyonunu yerine getirmek anlamına gelmektedir. Ayrıca, Ulusal Milenyum Gelişim Gündemine engellilerin ihtiyaçlarını entegre etmek demektir. MDG zirvesinde benimsenen aksiyon planında dünya liderleri güncel çabaların yetersizliğini kabul etmişlerdir.

Bu uluslararası günde fakirliğe, hastalığa ve ayrımcılığa karşı verilen savaşın bu grubu güçlendiren  hedef kanun, politika ve programlar olmadan kazanılamacayağını kabul etmeliyiz.Engelli topluluğu içinde amaçların canlı tutulacağına verilen sözün sürdürülmesine gayret edelim.

Ve verilen sözleri sadece yararlanıcılar olarak değil, dünya çapında son tarihi 2015 kabul edilen 5 yıllık zamanda değişimin değerli birer temsilcisi olarak amaçlara ulaşmada dahil edelim.